Paciorecznik, znany również jako kanna lub canna, to egzotyczna bylina zachwycająca zarówno okazałymi kwiatami, jak i tropikalnym pokrojem liści. W ostatnich latach zyskał ogromną popularność w ogrodach przydomowych i miejskich rabatach dzięki swojej odporności na suszę i imponującemu wyglądowi. Choć pochodzi z cieplejszych rejonów świata, bez większych trudności można go uprawiać także w polskich warunkach – pod warunkiem odpowiedniego przygotowania i znajomości jego wymagań.
Charakterystyka paciorecznika (kanny, canny) i przegląd jego najciekawszych odmian
Paciorecznik, znany także jako kanna lub canna, to roślina kłączowa z rodziny paciorecznikowatych (Cannaceae), pochodząca głównie z tropikalnych rejonów Ameryki Południowej i Środkowej. Wyróżnia się niezwykle efektownym wyglądem – jej grube, mięsiste liście mogą przypominać bananowce, a kwiaty w odcieniach czerwieni, pomarańczu, żółci czy różu zachwycają intensywnością barw i formą, przypominającą irysy lub lilie.
W ogrodach spotykamy zarówno odmiany karłowe, idealne do donic i balkonów, jak i wysokie, osiągające nawet 1,5–2 metry, które tworzą monumentalne kompozycje w gruncie. Odmiany różnią się nie tylko wysokością, lecz także barwą liści – od klasycznej zieleni, przez głębokie bordo, aż po efektowne pasy i marmurkowe przebarwienia. Przykładowe odmiany to:
-
‘Tropicanna’ – z ciemnoczerwonymi liśćmi i pomarańczowymi kwiatami,
-
‘Lucifer’ – niska, intensywnie czerwona,
-
‘Pretoria’ – o pasiastych, żółto-zielonych liściach i pomarańczowych kwiatach.
To właśnie zróżnicowanie odmian sprawia, że paciorecznik (kanna, canna) może być efektownym elementem każdej przestrzeni – zarówno w stylu nowoczesnym, jak i naturalistycznym.
Kiedy i jak sadzić paciorecznik – rozsada domowa, termin siewu i sadzenie do gruntu
W polskim klimacie paciorecznik (kanna, canna) nie zimuje w gruncie, dlatego proces jego sadzenia należy odpowiednio zaplanować. Najlepszym rozwiązaniem jest przygotowanie rozsady w domu, by rośliny zdążyły się wzmocnić przed wysadzeniem na zewnątrz. Pacioreczniki uprawiane z nasion rozwijają się znacznie wolniej niż te z kłączy – dlatego najczęściej rozmnaża się je właśnie przez kłącza.
W przypadku sadzenia kłączy, należy działać według poniższego schematu:
-
Rozsadę w doniczkach lub multiplatach warto rozpocząć na przełomie lutego i marca, maksymalnie do połowy kwietnia.
-
Do każdej komory wysiewnika wkładamy jedno kłącze (lub jedno nasiono, jeśli stosujemy rzadziej wybieraną metodę generatywną).
-
Kłącza umieszczamy na głębokości ok. 5–8 cm, w dobrze przepuszczalnym, żyznym podłożu.
-
Naczynie należy ustawić w jasnym, ciepłym miejscu – idealnie sprawdza się parapet o temperaturze ok. 18–22°C.
Gdy minie ryzyko przymrozków – czyli w drugiej połowie maja – rośliny można przenieść do gruntu. Ważne, by wcześniej je zahartować, stopniowo przyzwyczajając do warunków zewnętrznych. Sadzenie paciorecznika wprost do gruntu bez wcześniejszej rozsady możliwe jest tylko w cieplejszych regionach kraju, ale nawet tam zaleca się wcześniejsze podkiełkowanie kłączy w domu, by przyspieszyć kwitnienie.
Warunki nasłonecznienia i wymagania glebowe paciorecznika – jak przygotować podłoże
Paciorecznik (kanna, canna) to roślina ciepłolubna, która w pełni rozwija swój potencjał tylko przy zapewnieniu odpowiednich warunków świetlnych i glebowych. Kluczem do jej bujnego wzrostu i spektakularnego kwitnienia jest stanowisko w pełnym słońcu oraz gleba odpowiednio przygotowana przed zasadzeniem.
Najlepsze efekty uzyskuje się, sadząc paciorecznik na miejscach dobrze nasłonecznionych przez co najmniej 6–8 godzin dziennie. Roślina toleruje półcień, jednak wówczas kwitnienie jest słabsze, a pędy mogą się wyciągać i stawać się mniej stabilne. Warunki nasłonecznienia mają decydujący wpływ na intensywność wybarwienia liści i obfitość kwiatów.
Jeśli chodzi o podłoże, paciorecznik (kanna, canna) preferuje gleby:
-
żyzne, próchnicze,
-
dobrze zdrenowane, ale jednocześnie utrzymujące wilgoć,
-
o odczynie lekko kwaśnym do obojętnego (pH 6,0–7,0).
W przypadku ciężkich, gliniastych gleb warto zastosować domieszkę piasku i kompostu, aby poprawić strukturę i przepuszczalność. Wskazane jest również przekopanie gleby jesienią lub na kilka tygodni przed sadzeniem z dodatkiem obornika dobrze przekompostowanego lub nawozów organicznych, które wzbogacą ją w niezbędne składniki odżywcze.
W uprawie pojemnikowej, a także w grządkach podwyższonych, ważne jest nie tylko zastosowanie żyznego podłoża, ale również zapewnienie odpowiedniej głębokości – co najmniej 30–35 cm. Tylko wtedy paciorecznik będzie mógł wytworzyć silny system korzeniowy i duże, zdrowe kłącza.
Odległości przy sadzeniu paciorecznika oraz głębokość doniczki i grządki podwyższonej
Podczas planowania nasadzeń w ogrodzie lub na tarasie należy wziąć pod uwagę zarówno pokrój rośliny, jak i jej wymagania przestrzenne. Niewłaściwe rozmieszczenie może prowadzić do słabego przewietrzania, co z kolei zwiększa ryzyko chorób grzybowych oraz osłabia wzrost.
Aby prawidłowo rozplanować sadzenie, należy pamiętać o następujących zasadach:
-
Odległości w rzędach: pomiędzy roślinami w jednym rzędzie należy zachować odstęp 30–50 cm, w zależności od docelowej wielkości danej odmiany.
-
Odległość między rzędami: dla odpowiedniego rozwoju i dostępu do światła wskazana jest odległość 40–60 cm.
-
Głębokość sadzenia kłączy: standardowo wynosi 5–10 cm – im większe kłącze, tym głębiej można je sadzić.
-
Minimalna głębokość gleby w doniczce lub grządce podwyższonej: powinna wynosić co najmniej 30 cm, aby zapewnić miejsce dla silnie rozrastającego się systemu korzeniowego.
W przypadku uprawy w donicach warto wybierać naczynia o pojemności co najmniej 10–15 litrów, z otworami drenażowymi, a na dno wsypać warstwę keramzytu lub żwiru. Tylko w tak przygotowanym środowisku paciorecznik (kanna, canna) będzie w stanie rosnąć zdrowo, kwitnąć długo i obficie oraz wytwarzać silne pędy i liście. Warto również regularnie usuwać przekwitłe kwiatostany, co stymuluje roślinę do dalszego kwitnienia.
